امام رضا عليهالسلام مى فرمايد:
هفت چيز بدون هفت چيز ديگر، مسخره است :
1- هر كس با زباناستغفار كند ولى در قلب استغفار نكند، خود را مسخره كردهاست
2- هر كس از خداتوفيق بخواهد و كوشش ننمايد، خود را مسخره كردهاست
3- هر كس هوشيارى و احتياط درزندگى بطلبد ولى بى مبالاتى كند، خود را مسخره نمودهاست

4- هر كس از خدا بهشتبخواهد و بر مشكلات عبادت صبر نكند، خود را مسخره كرده است
5- هر كس از آتش جهنمبه خدا پناه برد ولى خواسته هاى نا مشروع دنيا را ترك ننمايد، خود را مسخره نموده است
6- و هر كس به ياد خدا باشد ولى سرعت براى ديدارش نگيرد خود را مسخره كردهاست (1)
( در بحارالانوار هفتمين مورد ذكر نشده است)

پي نوشتها:

1- ب : ج 78، ص 356

منبع: كتاب داستانهاى بحارالانوار جلد 5

السلام عليك يا امام الرئوف يا علي ابن موسي الرضا

راستش را بخواهيد چند روزي بود كه مي خواستم يه پست براي شهادت امام رضا (ع) در وبلاگ بزنم اما قسمت نمي شد، امروز هم خيلي دنبال يك پست مناسب اين ايام گشتم تا قرار بدهم اما چيزي پيدا نكردم تا اينكه در سايت رجانيوز فيلم تعویض ضریح مضجع شریف علی بن موسی الرضا علیه آلاف و التهیة و الثنا را ديدم گفتم چي از اين بهتر، براي همين اين پست را آماده كردم تا تقديم شما دوستداران آن امام همام نمايم.

براي دانلود فيلم اينجا كليك نماييد.

صفوان بن يحيي مي‏گويد که به ابي‏الحسن الرضا عليه‏السلام نوشتم که بعضي از پيروان شما از بطن العقيق محرم مي‏شوند و در آنجا آب و منزلي نيست و شرايط براي آنها سخت است و ياران و شترانشان عجله دارند. پانزده ميل آن طرف بطن العقيق منزلي است که در آن آب هست و همه در آنجا فرود مي‏آيند. پس آيا شما فکر مي‏کنيد آنها مجازند که براي ارفاق به ايشان و راحتي‏شان، در محل آب محرم شوند؟
حضرت نوشت: «مسلما پيامبر خدا صلي الله عليه و آله زمان و مکان را براي مردم خود و مردمي که از جاي ديگر مي‏آيند تعيين کرده است، و کسي که مريض است اجازه دارد اين کار را انجام دهد. بنابراين نبايد از ميقات تجاوز کنيد مگر آنهايي که مريض هستند.»
همه‏ي آنهايي که از ميقات معين عبور مي‏کنند و قصد مکه دارند واجب است که محرم شوند همان گونه که بر اين روايات و غير آن دلالت دارد.
منبع: كتاب پژوهشي دقيق در زندگاني امام علي بن موسي الرضا (ع)

مولانا محمد معصوم يزدى ساكن مشهد مقدس كه يكى از صلحاى ارض ‍ اقدس رضوى بود نقلنمود.
من مبتلا به تب نوبه شدم و هرچند مداوا كردم بهبودى حاصل نشد تا روزى درعالم خواب شخصى نورانى با شمائل روحانى بمن فرمود چرا از آنچه در فلان حجره و درصندوقچه مى باشد بر بدن خود نمى مالى چون از خواب بيدار شدم از شدت مرض خواب خود رافراموش كرده و از بسيارى درد و حرارت تب ناله مى كردم .
ناگاه مادرم در آنوقتآمد و چون مرا باَّن شدت مرض ديد كه ناله مى كنم گفت اى فرزند از لطف الهى نااميدمباش و تو چرا در اين مدت مرض از غبار ضريح مطهر حضرت رضا (ع ) بر بدن خود نماليدهاى .
گفتم اى مادر آن غبار شريف كجاست و چرا نمى آورى تا من از اين سختى و شدتمرض خلاص شوم .

مادرم فوراً رفت و صندوقچه اى آورد و باز كرد و قدرى غبار ضريح مطهربيرون آورد و بمن داد پس من گرفتم و بر سر و رو و سينه خود ماليدم و بخواب رفتم وچون پس از ساعتى بيدار شدم

عرق بسيارى كرده بودم و خود را سبك يافتم و ملتفت شدم كهببركت آن غبار مطهر شفا يافته ام پس برخاستم و همان وقت بزيارت آن بزرگوار مشرف شدمو شكر الهى را بجاى آوردم . و نيز گفته است .
وقتى چشمم بنحوى شد كه هيچ جائى وچيزى را نمى ديدم و هرقدر معالجه نمودم فائده اى حاصل نشد و از علاج مايوس شدم تاشبى در عالم خواب ديدم بزيارت حضرت رضا (ع ) مشرف شده ام لكن ضريح مبارك نبود و قبرشريف آشكار بود و ديدم خاك بسيارى روى قبر مبارك است در همان عالم خواب بخاطرم رسيدكه خوب است قدرى از اين ترتب پاك بقصد تبرك بردارم و برچشم خود بكشم .
پيش رفتمقدرى خاك بردارم ناگاه گوينده اى گفت اى بى ادب مابين ضريح و قبر مبارك حريم است تااين ندا را شنيدم دور شدم و با ادب نشستم لكن يكدست خود را بر زمين بنهاده و خم شدمو با دست ديگر قدرى خاك برداشتم و بهر دو چشم خود كشيدم و چون بيدار شدم در اندكوقتى بهبودى حاصل گرديد و حال قريب يك سال كه ديگر بدرد چشم مبتلا نشده ام(۱)

پی نوشتها:

1- روضات الزاهرات

منبع: کتاب كرامات الرضويه (ع(