1- اين نقطه از زمين بوستاني از بوستان هاي بهشت است، و محلّ آمد و شد فرشتگان، همواره گروهي ( از فرشتگان ) از آسمان فرود مي آيند و گروهي بالا مي روند تا وقتي که در صور دميده شود.
** البحار 102 / 44 **
2- ماه رمضان ماه برکت است، ماه رحمت است، ماه آمرزش است، ماه توبه است، و ماه بازگشت ( به سوي خدا ) است. هر کس در ماه رمضان آمرزيده نشود، در کدام ماه ديگر مورد آمرزش قرار گيرد؟!
** البحار 96 / 341 **
3- هيچ عيشي شيرين تر از خوش خويي نيست، و هيچ مالي سودمند تر از قناعت نيست، و هيچ جهلي زيان بار تر از خودپسندي نيست.
** البحار 78 / 348 **
4- هر کس جنازه ي دوستي از دوستان ما را تشييع کند، مانند روزي که از مادر زاييده شده، از گناهانش پاک مي شود.
** البحار 49 / 98 **
5- بر شما باد به تقواي خدا و پارسايي و کوشش در طاعت و بندگي و اداي امانت و راستگويي و حُسن هم جواري که اين ها اساس رسالت پيامبر اسلام (ص) است.
** البحار 78 / 348 **
6- فرمود: اي سعد، ما در شهر شما آرامگاهي داريم. عرض کردم: فدايت شوم، آرامگاه فاطمه بنت موسي (ع) را مي فرماييد؟ فرمود: آري؛ هرکس، با معرفت به مقام او زيارتش کند بهشت از آن اوست.
** البحار 102 / 265 **
7- پيامبر اسلام (ص) فرموده است: پيروان من مادامي که با يک ديگر دوستي ورزند، به هم هديه فرستند و امانت دار باشند و از حرام دوري جويند و مهمان را پذيرايي کنند، نماز به پاي دارند و زکات دهند، در نيکويي و خوشي باشند، ولي اگر اين ها را به جاي نياورند به گرسنگي و تنگسالي دچار گردند.
** البحار 74 / 392 **
8- بدانيد که فقيه کس است که خيرش را بر مردم سرازير سازد و آنان را از دشمنانش نجات دهد و نعمت هاي بهشتي را بر آن ها فزوني بخشد و خشنودي خدا را برايشان تحصيل نمايد.
** البحار 2 / 5 **
9- تن آدمي همچون زمين حاصلخيز و مناسب است که هر گاه به آباداني و آبياري آن توجه شود، به گونه اي که آب زياد داده نشود که غرق گردد و کمتر از اندازه نباشد که تشنه بماند، آبادي آن پيوسته و محصول آن بسيار و کشت آن بالنده خواهد شد؛ ولي اگر مورد غفلت باشد تباه خواهد شد و در آن گياهي نخواهد روييد. بدن نيز همين گونه است.
** البحار 62 / 310 **
10- و به فقيه گفته مي شود: اي کسي که يتيمان آل محمد (ص) را سرپرستي کردي و دوستان ناتوان آنان را راه نمودي، ( در اين موضع ) بايست تا کساني را که سخني از تو گرفته يا دانشي آموخته اند، شفاعت کني.
** البحار 2 / 6 **
11- بار خدايا تو مي داني که من ــ در پذيرفتن ولايتعهدي مأمون ــ مجبور و ناچارم. پس مرا مؤاخذه مکن، همان گونه که بنده و پيامبرت يوسف را به هنگام پذيرفتن حکومت مصر مؤاخذه نکردي.
** البحار 49 / 130 **
12- در خراسان قطعه زميني است که روزگاري محل آمد و شد فرشتگان خواهد شد ... اين زمين در خاک طوس است و به خدا سوگند که آن باغي از باغ هاي بهشت است. هر کس مرا در آن زمين زيارت کند هم چون کسي است که رسول خدا (ص) را زيارت کرده باشد، و خداوند تبارک و تعالي براي او ثواب هزار حج و هزار عمره پذيرفته بنويسد و در روز قيامت نيز من و پدرانم شفيع او خواهيم بود.
** البحار 102 / 31 **
13- بر شما باد نماز شب، هيچ بنده اي نيست که آخر شب بيدار شود و هشت رکعت نماز شب و دو رکعت نماز شفع و يک رکعت نماز وتر بخواند و در قنوت آن هفتاد بار استغفار کند، مگر اين که خداوند او را از عذاب قبر و آتش پناه داده ...
** البحار 87 / 161 **
14- کسي که با دوري راهِ سرا و مزار من به زيارت من بيايد، روز قيامت در سه جا ( براي دستگيري ) نزد او خواهم آمد و او را از بيم و گرفتاري آن موقف ها رهايي خواهم بخشيد: هنگامي که نامه ها ( ي اعمال ) به راست و چپ پراکنده شود، نزد صراط و نزد ميزان ( محل سنجش اعمال ).
** الوسائل 10 / 433 **
15- کسي که زبانش استغفار کند، ولي قلبش از گناه پشيمان نباشد خود را مسخره کرده، آن که توفيق طلب کند، ولي تلاش نکند خود را مسخره کرده، انساني که احتياط جو باشد، ولي دقت و پرهيز نداشته باشد خود را مسخره کرده، و شخصي که از آتش دوزخ به خدا پناه برد، ولي هوس هاي دنيا را ترک نگويد خود را مسخره کرده ...
** البحار 78 / 356 **
16- خداوند به واسطه ي علم اقوامي را سربلند مي کند و آنان را در خير پيشوا قرار مي دهد، که از آثار آنان اقتباس مي شود و به کردار آنان مردم راه مي يابند، و به رأي و نظر آنان منتهي مي شوند.
** البحار 1 / 171 **
17- بدانيد که پس از ايمان به خدا و پذيرش حقوق اولياي او از آل محمد (ص)، هيچ عملي شکر آميز نزد خداوند متعال محبوب تر از ياري رساني در امور دنيوي برادران مؤمن تان نيست، چه اين که دنيا براي ايشان راهي به سوي بهشت پروردگارشان است. بي شک آن که چنين کند از خاصّان درگاه خداوند تبارک و تعالي مي باشد.
** البحار 78 / 355 **
کلیپ بغض